Het informed consent-beginsel of de ‘geïnformeerde toestemming’ houdt in dat een zorgverstrekker (arts, tandarts,  verpleegkundige,…) pas mag overgaan tot het uitvoeren van een ingreep nadat de patiënt hierover geïnformeerd, voorafgaandelijk en vrij heeft toegestemd.

De geïnformeerde toestemming dient uitdrukkelijk te worden gegeven, behalve wanneer de zorgverstrekker, na de patiënt voldoende te hebben geïnformeerd, uit de gedragingen van de patiënt op een redelijke wijze zijn toestemming kan afleiden.

Voor banale diagnostische of therapeutische handelingen, die nauwelijks de gezondheid van de patiënt in gevaar kunnen brengen en courant zijn, volstaat een stilzwijgende toestemming. Dit betekent dat de toestemming mag worden verondersteld.  In andere gevallen wordt een expliciete toestemming vereist, bijvoorbeeld bij klinisch wetenschappelijk onderzoek, maar ook bij min of meer risicovolle procedures in de reguliere gezondheidszorg.